Veel ervaren en onervaren hondenbezitters worden overweldigd door de eisen van een Parson (Jack) Russell Terrier, wat ertoe leidt dat de honden in de steek worden gelaten nog voordat ze volwassen zijn. Parson (Jack) Russells zijn in de eerste plaats jachthonden. De eigenschappen en vaardigheden die hen tot uitstekende jachthonden maken (d.w.z. graven, blaffen, agressieve aard, vermogen om geur te volgen) worden vaak geïnterpreteerd als slechte gewoonten waardoor mensen ze 'opgeven'.

Happen en bijten is hoe een puppy zijn wereld verkent en zijn grenzen leert kennen. Wanneer je een puppy toestaat om te happen of bijten,zoals in je kleding of riem, zonder een passende correctie of gevolgen, leer je deze jonge hond eigenlijk dat het acceptabel gedrag is. Op lange termijn geen goed idee!

Time-outs zijn geweldig, ze leren de puppy echt dat als ze niet goed kunnen spelen, ze helemaal niet kunnen spelen! Als ik puppy's heb die bijten, heb ik twee soorten correcties gevonden die goed voor mij werken. Ik raad niet aan om een ​​puppy te slaan of de mond van een puppy gesloten te houden tegen het bijten. In plaats daarvan kun je je hand over hun snuit te leggen en gewoon haar lippen in de tanden te duwen, als ze druk naar beneden uitoefenen, bijten ze uiteindelijk alleen zichzelf. Een andere optie is luidpiepend weglopen en de pup volledig negeren. Na een 15-tal seconden roep je de pup weer naar je toe en speelt overnieuw. Een derde optie, wanneer een pup je in je handen bijt, kun je direct, dus geen seconde tussenpose, een vinger achter in de keel duwen. Het bijten wordt dan geassocieerd met een vervelende ervaring waardoor het snel stopt. Telkens wanneer de pup dit weer doet, duwt u een vinger in de keel.